Camerata Trajectina en 1977. Floor Dercksen, Ingrid Smit Duyzentkunst, Jan Nuchelmans, Louis Grijp, Alida Pot, Jos van Veldhoven.
En 2012
El Cancionero de Mastrique (1554)
Camerata Trajectina
Het muziekensemble Camerata Trajectina ('Utrechts Muziekgezelschap', opgericht in 1974) heeft naam gemaakt met zijn voortdurende pleidooi voor de Nederlandse muziek vanaf de Middeleeuwen tot en met de 17de eeuw. Het ligt mee aan de basis van het Festival Oude Muziek in Utrecht, het enige volwaardige festival voor oude muziek in Nederland.
De programma's van het ensemble zijn veelal gebouwd rond thema's en personen uit de vaderlandse geschiedenis.
In 2014 vierde Camerata Trajectina haar 40-jarige bestaan met een jubileumboek van de hand van oude-muziekjournalist Jolande van der Klis, en een concert in de Geertekerk in Utrecht.
Camerata Trajectina
La agrupación musical Camerata Trajectina ('agrupación musical de Utrecht', fundada en 1974) ha hecho nombre con su continua defensa de la música neerlandesa desde las Edad Media hasta el siglo XVII. Está en la base del Festival de Música Antigua de Utrecht, el único festival importante de música antigua en los Países Bajos.
Los programas de la agrupación están construidos a menudo en torno a temas y personajes de la historia patria.
En 2014 celebró Camerata Trajectina el 40 aniversario de su existencia con un libro de aniversario de la mano de la ex periodista musical Jolande van der Klis, y un concierto en la iglesia Geertekerk de Utrecht.
Alle mijn gepeis doet mij zo wee
'Alle mijn gepeis doet mij zo wee' is een volkslied dat teruggaat tot minstens de zestiende eeuw. Het betreft een liefdeslied of liefdesklacht. De geliefde heeft de minnaar verlaten en deze is daar zeer bedrukt over. Kwaadsprekerij door jaloerse lieden is blijkbaar de oorzaak van deze tragedie.
Todo mi cavilar caúsame tanto dolor
'Todo mi cavilar caúsame tanto dolor' es una canción popular que se remonta al menos al siglo XVI. Se trata de una canción de amor o un lamento de amor. La amada ha dejado a su amante y este está muy afligido por ello. Las malas lenguas de gentes celosas parecen ser la causa de esta tragedia.
Anoniem – Alle mijn gepeys doet mi so wee (ca. 1500 – Vroegnieuwnederlands)
Alle mijn gepeys doet mi so wee,
wien so sal ick claghen mijn verdriet?
Die liefste en acht op mi niet meer,
eylacen, wat is mi geschiet!
Ic mach wel segghen: tis al om niet,
dat ick aldus labuere;
dies wil ic singhen een vrolick liet,
verlanghen, ghi doet mi trueren.
Moetic nu derven die liefste mijn,
so moet ic trueren tot inder doot;
haer eerbaer wesen, haer claer aenschijn,
dat brengt mi nu in lijden groot.
Helpt mi, schoon lief, wt deser noot,
en wilt mi daer niet in laten,
wat ic vermach, schoon roose root,
dat comt u al te baten.
Anónimo – Todo mi cavilar caúsame tanto dolor (ca. 1500)
[Todo] Mi cavilar me causa tanto dolor,
¿a quién podré contar mis cuitas?
Ya no le importo nada a mi amor,
¡ay de mí! ¿qué me ha pasado?
Decir bien puedo: es igual ya
que yo así me atormente;
[así pues] un canto alegre quiero cantar,
anhelo, vos me hacéis penar.
Si he de añorar ese mi amor,
penas tendré hasta la muerte;
su digno ser, su clara faz,
que ahora me trae un gran pesar.
Salvadme bella amada de este aprieto,
y no me queráis en él dejar,
lo que yo anhelo, bella rosa roja,
en favor vuestro todo ello es.
Anoniem – Alle mijn gepeys doet mi so wee (ca. 1500 – Vroegnieuwnederlands)
Alle mijn gepeys doet mi so wee,
wien so sal ick claghen mijn verdriet?
Die liefste en acht op mi niet meer,
eylacen, wat is mi geschiet!
Ic mach wel segghen: tis al om niet,
dat ick aldus labuere;
dies wil ic singhen een vrolick liet,
verlanghen, ghi doet mi trueren.
Moetic nu derven die liefste mijn,
so moet ic trueren tot inder doot;
haer eerbaer wesen, haer claer aenschijn,
dat brengt mi nu in lijden groot.
Helpt mi, schoon lief, wt deser noot,
en wilt mi daer niet in laten,
wat ic vermach, schoon roose root,
dat comt u al te baten.
Anoniem – Al mijn gepeins doet mij zo wee (ca. 1500 – in modern Nederlands)
Al mijn gepeins (gepieker) doet mij zo wee (pijn).
Wie zo zal ik klagen mijn verdriet?
Die liefste en acht op mij niet meer.
Eilasen (helaas), wat is mij geschied?
Ik mag wel zeggen: 't is al om niet
dat ik aldus labeure (tob).
Dies wil ik zingen een vrolijk lied
verlangen, gij doet mij treuren.
Moet ik nu derven die liefste mijn
zo moet ik treuren tot in der dood.
Haar eerbaar wezen, haar klaar aanschijn
dat brengt mij nu in lijden groot.
Helpt mij, schoon lief, uit dezer nood
en wilt mij daar niet in laten.
Wat ik vermag, schoon roze rood
dat komt u al te baten.
